پیشین گه

لغت نامه دهخدا

پیشین گه. [ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) پیشین گاه. وقت نماز ظهر. ج، پیشین گهان:
ز پیشین گهان تا نماز دگر
بمیدان نشد رزم ساز دگر.نظامی ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

= پیشینگاه

فرهنگ فارسی

( اسم ) پیشین گاه.

جمله سازی با پیشین گه

مبارک روز شنبه گاه پیشین گه هنگامی است با انوار بیش این
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فارغ التحصیل
فارغ التحصیل
کونی
کونی
کریم
کریم
اعتبار
اعتبار