لغت نامه دهخدا نو برگ. [ ن َ / نُو ب َ ] ( اِ مرکب ) برگ که درخت امسال به بهاران آورده است. ( یادداشت مؤلف ). برگ نو. || نوبرگ ( ص مرکب ) نهال که تازه برگ آورده است. درخت نونشانده که تازه برگ کرده است.
فرهنگ فارسی برگ که درخت امسال به بهاران آورده است ٠ برگ نو ٠ یا نهال که تازه برگ آورده است ٠ درخت نو نشانده که تازه برگ کرده است ٠
