مو پریشان

کج نمودی گردن خود در بر دشمن چرا تابه دور خود زنان مو پریشان داشتی

هوشم نه موافقان و خویشان بردند این کج کلهان مو پریشان بردند

دارند جمع ما را خوبان مو پریشان خوش باد وقت ایشان چون وقت ما از ایشان

زلف او مو به مو پریشان شد حال جمعی از آن پریشان است

سلسلۀ بانوان چو مو پریشان شدند روز چه شب شد سیاه بچشم حق بین شاه

وزان سوی مردان به گرد امام برهنه سر و مو پریشان تمام