مسندگاه

به مسندگاه بی‌همتا نشینی گدای کشورت خسرو نشان باد

حرف مسندگاه جم، عرفی، میاور بر زبان با چنان مستی که می داند ره گلخن هنوز

شمع کافوری و مصباح زجاج مسند دیبا و مسندگاه عاج

جوانمردی که سوی شاه می رفت به مسندگاه عز و جاه می رفت

یکی را بهر ماتم کاه پاشند یکی را زر به مسندگاه پاشند