محمدقاسم

محمدقاسم از نام های مرکب و ترکیب دو نام محمد و قاسم است که محمد به معنای ستوده، بسیار تحسین شده و ستایش شده است. این نام به پیامبر اکرم (ص) تعلق دارد و همچنین نام سوره چهل و هفتم قرآن کریم است و قاسم به معنای بخشنده و مقسم است. او فرزند امام حسن (ع) و از نخستین یاران امام حسین (ع) بود که در واقعه کربلا به شهادت رسید. همچنین، قاسم نام یکی از فرزندان پیامبر اسلام (ص) نیز هست. محمد قاسم مصور تبریزی، که به عنوان سراجای نقاش نیز شناخته می‌شود، هنرمند و شاعر، خطاط و موسیقیدان دوره صفوی در قرن یازدهم هجری (احتمالاً از ۹۶۵ تا ۱۰۴۰ هجری) یا قرن هفدهم میلادی است. او به طور طبیعی اهل تبریز بود و پس از آموختن اصول تصویرسازی، به اصفهان رفت و تحت نظر استادان مشهور آن زمان آموزش دید. بر اساس آثارش و تذکره‌های موجود، می‌توان او را هم‌عصر با هنرمندانی چون رضا عباسی، افضل حسینی، شفیع عباسی و محمدیوسف‌نگارگر دانست که تا پایان سلطنت شاه عباس دوم (۱۰۵۲ تا ۱۰۷۷ هجری) فعالیت داشتند.