چه تر

هم ببین خانهٔ خاقانی را که در این خانه چه خشک و چه تر است

زکافور و از عنبر و عود ومشک زهرگونه دارو چه تر و چه خشک

دوران به آب می کرد، طرح ایاغ لاله بهر چه تر نباشد، دایم دماغ لاله؟

ما خشک لب شویم چو تو خشک آوری چشم مرا به اشک چه تر می‌کنی؟ مکن

گر نه دل اوحدی سوخته‌ای، هر دمش سینه چه جان می‌کند، دیده چه تر می‌شود؟