پنجه کش

کنون خوش است که خوان سپهر بردارند ز قرض پنجه کش آفتاب، سیر شدیم

به نقش پا سری هر ناتوان را که نان پنجه کش پندارد آن را

به خوان فقر بود هر که سیر چشم، زند به قرص پنجه کش آفتاب استغنا

لواش و پنجه کش های برشته سپید و پاک چون هوش فرشته،