معنی فلک تدویر

فرهنگستان زبان و ادب

{epicycle} [نجوم] در الگوی بطلمیوسی سیارات، فلک کوچکی که مرکز آن بر روی فلک حامل حرکت می کند و سیارۀ واقعی بر روی محیط آن قرار دارد

دانشنامه عمومی

فلک تدویر، در نظام بطلمیوسی به دایره ای فرضی گفته می شود که مرکزش روی مدار فرضی سیاره قرار دارد و سیاره روی آن نیز حرکت می کند. مفهوم فلک تدویر برای رفع اشکال مدل زمین مرکزی بطلمیوسی ابداع شد که در توضیح حرکات رجوعی سیاره ها ناتوان بود.
• نیکلاس کوپرنیک
• رنسانس
• نظریه مرکزیت کوپرنیک

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:افلاک

ویکی واژه

در الگوی بطلمیوسی سیارات، فلک کوچکی که مرکز آن بر روی فلک حامل ‏حرکت می‌کند و سیارۀ واقعی بر روی محیط آن قرار دارد.

جمله سازی با فلک تدویر

(100-170 بعد از میلاد) در کتاب علم نحو پایهٔ عقاید کیهان‌شناسی اودوکوس و ارسطو را بنیان نهاد. با این تفاوت که سیارات در فلک تدویر دایروی بر روی یک مدار بزرگ‌تر می‌چرخیدند.

گزارش محتوای نامناسب