کامد

چو بهرام را دید خسرو ز راه به ایرانیان گفت کامد سپاه

مر آن نامه کامد ز هیتال شاه فرامرز بنمود با نیک خواه

بدو گفت کامد ز دشمن سپاه جهان شد سراسر ز لشکر سیاه

قدش کامد نهال آرزویم ز رحمت کم شود مایل به سویم

وگرنه زین سپس زحمت نیارد بهم آن راه کامد باز گردد

دو شاه دو کشور نشسته به راز بگفتند کامد فرستاده باز