گوهرپاش

ای تو را قدر و جلال از چرخ ذی قدرت زیاد وی تو را جود و نوال از بجر گوهرپاش بیش

زاب تیغ گوهر افروز سپاهش در نبرد سیل خون در چشم گوهرپاش دریا آمده

چه لفظ او بسخن در، چه ابر گوهرپاش چه سهم او بو غادر، چه شیر مردم خوار

صبح میسازد شب من چشم گوهرپاش را بار خاطر نیست هرگز روز من خفاش را

زبان درفشان ازدوست دیدی که گوهرپاش در گفت و شنیدی