لغت نامه دهخدا
گرگاو. [ گ ُ ] ( اِ ) نوعی از پای افزار است که شاطران و پیاده روان پوشند و به گرگابی شهرت دارد. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( انجمن آرا ):
کهنه گرگاو در برابر داشت
کرد در پا و گرگ دو برداشت.جامی ( از جهانگیری ).بجستجوی تو گردون چو عزم راه کند
ز خام ثور کند پای ماه را گرگاو.شیخ آذری طوسی ( از انجمن آرا ).
