کوچه باغی

لغت نامه دهخدا

کوچه باغی. [ چ َ / چ ِ ] ( ص نسبی مرکب ) منسوب به کوچه باغ. ( فرهنگ فارسی معین ). || آوازی که داش مشدیها و جاهلها خوانند و آن یکی از گوشه های دستگاه شور است. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

۱. = کوچه باغ
۲. [مجاز] ویژگی هر نوع آواز جاهل مآبانه.
۳. (اسم ) (موسیقی ) گوشه ای در آواز دشتی از متعلقات دستگاه شور.

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به کوچه باغ. یا آواز کوچه باغی. آوازی که داش مشدیها و جاهلها خوانند و آن یکی از گوشه های دستگاه شور است.

جمله سازی با کوچه باغی

کم از کهکشان نیست هر کوچه باغی ز بس ریخت بر خاک اختر شکوفه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
اسرار کردن یعنی چه؟
اسرار کردن یعنی چه؟
ستارگان یعنی چه؟
ستارگان یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز