کوچه باغی

لغت نامه دهخدا

کوچه باغی. [ چ َ / چ ِ ] ( ص نسبی مرکب ) منسوب به کوچه باغ. ( فرهنگ فارسی معین ). || آوازی که داش مشدیها و جاهلها خوانند و آن یکی از گوشه های دستگاه شور است. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ عمید

۱. = کوچه باغ
۲. [مجاز] ویژگی هر نوع آواز جاهل مآبانه.
۳. (اسم ) (موسیقی ) گوشه ای در آواز دشتی از متعلقات دستگاه شور.

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به کوچه باغ. یا آواز کوچه باغی. آوازی که داش مشدیها و جاهلها خوانند و آن یکی از گوشه های دستگاه شور است.

جمله سازی با کوچه باغی

کم از کهکشان نیست هر کوچه باغی ز بس ریخت بر خاک اختر شکوفه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
رویت یعنی چه؟
رویت یعنی چه؟
تحریک یعنی چه؟
تحریک یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز