لغت نامه دهخدا
پس خورده. [ پ َ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) پس مانده. باقی مانده طعام یا شراب پس از خوردن و آشامیدن کسی آنرا. سُؤر. نَغبه. غُمجَه، اسار: پس خورده بازگذاشتن. ( تاج المصادر بیهقی ). اِشتف فی الأناء کله؛خورد تمامه آب آوند را که پس خورده نماند. دِعِرم؛ شتری که آب پس خورده شتران را خورد. ( منتهی الارب ).