پرده دریده

لغت نامه دهخدا

پرده دریده. [ پ َ دَ / دِ دَ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) مهتوک. رسوا. دریده. بی حیا. بی شرم:
با پرده دریدگان خود بین.نظامی.

فرهنگ عمید

۱. کسی که رازش فاش شده.
۲. رسوا، بی آبرو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) دریده رسوا بی شرم بی حیا مهتوک. جمع: پرده دریدگان.

جمله سازی با پرده دریده

تا شد دلم از بوی می عشق تو مست هم پرده دریده گشت و هم توبه شکست
من که خریده ویم پرده دریده ویم رگ به رگ مرا از او لطف جدا جدا رسد
پیش ضمیر تو سخت پرده دریده است هرچه پس پردهای غیب نهانست
شهری خبر است که زاهدی شد قلّاش چون پرده دریده شد کنون ما را باش
این پرده دریده شد ز هر سوی وان راز شنیده شد به هر کوی
ما همه پرده دریده طلب می رفته می نشسته به بن خم که چه من مستورم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال ای چینگ فال ای چینگ فال مکعب فال مکعب فال اعداد فال اعداد