واجب ساختن. [ ج ِ ت َ ] ( مص مرکب ) لازم شمردن. واجب کردن: التزام نمودند ما را آنچه خداوند بر ایشان واجب ساخته از طاعت امام بواسطه بیعت. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 312 ). و رجوع به واجب کردن شود.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) لازم دانستن واجب شمردن.
جمله سازی با واجب ساختن
چه واجب ساختن خود را وگرنه خانه رحمت گشاند ستند دردر وی قدم گرمی نهی فرما
