لغت نامه دهخدا
نیم ساز. ( نف مرکب، اِ مرکب ) ( اصطلاح هندسه ) منصف الزاویه. ( لغات فرهنگستان ). که زاویه را دونیمه سازد.
نیم ساز. ( نف مرکب، اِ مرکب ) ( اصطلاح هندسه ) منصف الزاویه. ( لغات فرهنگستان ). که زاویه را دونیمه سازد.
(اِمر. ) خطی که زاویه را نصف کند.
نیمساز یک زاویه، مکان هندسی نقطه ای در صفحه ی آن زاویه است که فاصلهٔ آن از دو ضلع زاویه برابر باشد.
H M = K M
از رأس A دایره ای به شعاع دلخواه رسم می شود تا دو ضلع این زاویه را قطع کند ( مانند پویا نمایی روبرو ). سپس از نقطه های برخورد دایره به ضلع ها، دایره هایی همسان به شعاعی ( بزرگتر یا مساوی اندازهٔ فاصلهٔ M تا خط c ) رسم می شود تا یکدیگر را حداقل در یک نقطه قطع کنند. سپس خطی از نقطه یا نقطه های برخورد دو دایره، به رأس A کشیده می شود.
کتاب هندسه سوم دبیرستان
• هندسه مقدماتی
• هندسه
نیْم ساز (bisector)
نیْم ساز
(یا: مُنصّف الزاویه) خطی که زاویهای را دو نیم می کند. نیم ساز بر دو گونه است: نیم ساز داخلی و نیم ساز خارجی که بر هم عمود ند.
💡 در واقع تابع همانی همان خط نیمساز ناحیه اول و سوم محور مختصات است با فرمول: