نفیسه

نفیسه

نام دخترانه که از ریشه عربی و به معنای ارزشمند و گرانبها است. این نام در فرهنگ‌های مختلف به عنوان نامی زیبا و با بار معنایی مثبت شناخته می‌شود همچنین به عنوان یک نام محبوب در میان خانواده‌های ایرانی، به ویژه در نسل‌های گذشته، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نام همچنین به شخصیت‌های تاریخی و ادبیات فارسی مرتبط است و نماد زیبایی و ارزش در فرهنگ ایرانی به شمار می‌رود.

شخصیت‌های تاریخی و ادبی مرتبط با نام نفیسه در فرهنگ ایرانی عبارتند از:

نفیسه خاتون: یکی از شخصیت‌های تاریخی مهم در تاریخ ایران، که به عنوان همسر امام حسن مجتبی (ع) شناخته می‌شود. او به خاطر فضائل اخلاقی و علمی‌اش مورد احترام است.

نفیسه (شخصیت ادبی): در ادبیات فارسی، شخصیت‌هایی با نام نفیسه در اشعار و داستان‌ها وجود دارند که به عنوان نماد زیبایی و ارزش معرفی می‌شوند.

لغت نامه دهخدا

( نفیسة ) نفیسة. [ ن َ س َ ] ( ع ص ) تأنیث نفیس. ج، نفائس. رجوع به نفیس شود.
نفیسه. [ ن َ س َ /س ِ ] ( از ع، ص ) چیزهای گران مایه و پسندیده و لطیف ومرغوب. ( ناظم الاطباء ). نفیسة. رجوع به نفیسة شود.

فرهنگ اسم ها

اسم: نفیسه (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: nafise) (فارسی: نَفيسه) (انگلیسی: nafise)
معنی: گران مایه، قیمتی، ارجمند، گرامی، دختر حسن ابن زید از خاندان گرامی امام حسن مجتبی ( ع )، ( مؤنث نفیس )، گران بها، ( در قدیم ) ارجمند و گرامی، ( اَعلام ) نفیسه دختر حسن ابن زید از خاندان گرامی امام حسن مجتبی ( ع ) که بانویی خداپرست، عارف و زاهد بود، ( در اعلام ) نفیسه دختر حسن بن زید از خاندان گرامی امام حسن مجتبی ( ع ) که بانویی خداپرست، مؤنث نفیس

جملاتی از کلمه نفیسه

تابستان ۱۳۵۸ فرهادی پروژهٔ فارغ‌التحصیلی دانشگاه خود را با مشارکت نفیسه بزرگزاده شهدادی با عنوان «دیوارنوشته‌های انقلاب» ارائه کرد. استادان راهنما و مشاور این پروژه، ایرج انواری و مرتضی ممیز بودند.
سخن محمد نفیسه با محمد عبداللّه گازر را، که ویرا هفتهٔ فراموش کرده بود جاء تنها عذر خواست که ترا فراموش کردم گفت: رنجه مشو! که اللّه تعالی وحشت تنهائی از دوستان خود برداشت.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم