ماست کش. [ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) کسی که شغلش حمل و نقل ماست و رسانیدن تغارهای آن به دکانهای بقالی و لبنیات و خواربارفروشی است. ماست کشی کاری دشوار بود و به تخصص و مواظبت فراوان نیاز داشت. ماست کش تغارهای متعدد بر سر می گذاشت و به صاحبانش می رسانید. ( فرهنگ لغات عامیانه جمال زاده ). آنکه ماست از جایی به جایی حمل کند. آنکه ماست از ماست بندی به دکانهای بقال برد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || دشنامی است. دشنامی است به مزاح. دیوث. به جای لحاف کش بکار برند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) کسی که شغلش حمل و نقل ماست و رسانیدن تغارهای آن بدکانهای بقالی و لبنیات و خوار بار فروشی است.
جمله سازی با ماست کش
شاه ماهست و به نفس خود به یک جا است ماه قرب و بعد ماست کش گه تیغ بیند گه مجن
زآنجمله چاکران تو یک تن امیر ماست کش جبهت است شادی صد دودمان جنین (؟)
