ساطوری، صفت نسبی منسوب به ساطور، به فردی اطلاق می‌شود که دارنده و مالک این ابزار است و از آن برای مقاصد گوناگون بهره می‌گیرد. این واژه در کاربرد سنتی خود، به شخصی اشاره دارد که به‌طور حرفه‌ای با ساطور سر و کار دارد و از آن برای برش یا تکه‌تکه کردن مواد مختلف استفاده می‌کند. بنابراین، ساطوری در این مفهوم، توصیف‌کننده‌ی صفت و شغل یک فرد است.
در معنایی دوم و گسترده‌تر، این واژه برای توصیف هر ماده‌ای به کار می‌رود که به وسیله‌ی ساطور به قطعات ریز و خردشده تبدیل شده باشد. این مورد می‌تواند شامل انواع سبزی‌ها، گوشت و سایر مواد غذایی باشد که برای پخت‌وپز یا دیگر مصارف آماده می‌شوند. در این حالت، ساطوری به حالت و کیفیت ماده اشاره دارد و بیانگر آن است که فرآیند خرد کردن با ابزار خاصی به نام ساطور انجام شده است. برای کسب اطلاعات دقیق‌تر و جامع‌تر درباره‌ی ریشه‌شناسی، تاریخچه و کاربردهای ابزار اصلی، مراجعه به مدخل ساطور در فرهنگ‌های معتبر فارسی توصیه می‌شود. این منبع می‌تواند زمینه‌های تاریخی، انواع و تحولات این وسیله را به شکلی مفصل‌تر روشن سازد.