لغت نامه دهخدا طبیده. [ طَ دَ / دِ ] ( ن مف / نف ) گرم شده. تبیده. || مجازاً تبدار. باتب: بطبع چون جگر عاشقان طبیده و گرم برنگ چون علم کاویان خجسته بفال.منجیک.