لغت نامه دهخدا نواگری. [ ن َ گ َ ] ( حامص مرکب ) نغمه سرائی. سرودگویی. نوازندگی. عمل نواگر: گاه چو حال عاشقان صبح کند ملونی گه چو حلی دلبران مرغ کند نواگری.خاقانی.
