روداد

صبح شد خیز که روداد اثر بنمایم چهره آغشته به خوناب جگر بنمایم

چه اقبال است کز فضل خدا روداد ایران را که منصور از جهاد اکبر آن عالم مدار آمد

ز روداد دو صد سالش همین بس که دل چون کنده قصاب دارم