دو و میدانی

دو و میدانی

دو و میدانی به مجموعه‌ای از ورزش‌ها گفته می‌شود که شامل دویدن، پرش، پرتاب و سایر فعالیت‌های مرتبط با قدرت و سرعت است. این رشته ورزشی به طور کلی به چند دسته اصلی تقسیم می‌شود:

1. دویدن

دوهای سرعت: شامل مسابقات دو 100 متر، 200 متر و 400 متر است. این مسابقات در پیست‌های دو و میدانی برگزار می‌شوند و بر سرعت و قدرت بدنی ورزشکاران تأکید دارند.

دوهای مسافت: شامل دوهای 800 متر، 1500 متر و مسابقات ماراتن (42.195 کیلومتر) است. این نوع دوها نیاز به استقامت و قدرت بدنی بالایی دارند.

دوهای مانع‌دار: شامل دو 110 متر با مانع و دو 3000 متر با مانع است که در آن‌ها ورزشکاران باید از موانع عبور کنند.

2. پرش‌ها

پرش طول: ورزشکاران باید از یک خط شروع پرش کنند و به دورترین نقطه ممکن در یک بستر نرم فرود بیایند.

پرش ارتفاع: ورزشکاران باید از یک میله‌ای که در ارتفاع معین قرار دارد، عبور کنند.

پرش سه‌گام: شامل سه مرحله پرش است که ورزشکار باید در هر مرحله به جلو حرکت کند.

3. پرتاب‌ها

پرتاب وزنه: ورزشکاران وزنه‌ای را به دور از خط پرتاب می‌زنند.

پرتاب دیسک: شامل پرتاب دیسکی به دور از خط پرتاب است.

پرتاب چکش و نیزه: شامل پرتاب چکش یا نیزه به دور از خط پرتاب می‌باشد.

4. مسابقات ترکیبی

ده‌گانه و هفت‌گانه: این مسابقات شامل ترکیبی از چندین رشته مختلف دو و میدانی است که ورزشکاران باید در همه آن‌ها شرکت کنند.

فرهنگ معین

(دُ. وَ مِ ) (اِمر. ) مسابقه ورزشی شامل چند رشته مانند: اقسام دو، پرش و پرتاب.

دانشنامه آزاد فارسی

دو و میدانی (track and field)
مسابقاتی شامل رشته های گوناگون دو، پرتاب و پرش. مسابقات دو مشتمل اند بر رشته های دوِ سرعت (۱۰۰ متر)، دوِ بامانع، دوِ صحرانوردی و ماراتون (۲۶ مایل و ۳۸۵ یارد = حدود ۴۲ کیلومتر)؛ رشته های پرش عبارت اند از پرش ارتفاع، پرش طول، پرش سه گام و پرش با نیزه؛ و رشته های پرتابی شامل پرتاب نیزه، پرتاب دیسک، پرتاب وزنه و پرتاب چکش است.تاریخچه. نقاشی های روی ظروف به جامانده از یونانیان نشان می دهد که قدمت رقابت های دو و میدانی دست کم به ۱۶۰۰پ م بازمی گردد. قهرمانان یونانی و رومی از حقوق خوب و حمایت کافی برخوردار بودند؛ چنان که ارسطو، فیلسوف یونانی، هزینه های مشت زنی را برعهده می گرفت که در اولیمپیا مبارزه می شد و هزینۀ مسابقات ارابه رانی را دولت شهرهای یونان تأمین می کردند. در حال حاضر ورزشکاران دو و میدانی بدون دریافت دستمزد به این ورزش می پردازند. پس از بازی های المپیک جدید در ۱۸۹۶، مفهوم ورزش غیرحرفه ای (بدون دریافت دستمزد) متداول شد. امروزه ورزشکاران دو و میدانی امریکا و کشورهای اروپای شرقی تمام وقت به این ورزش می پردازند و درآمد آنان را سازمان های تجارتی یا دولتی تأمین می کنند. در حال حاضر ورزش دو و میدانی غیرحرفه ای بزرگسالان به سرعت در حال ازبین رفتن است. کشورها می توانند برای رسیدن به رکوردهای جهانی، از موارد زیر بهره مند شوند: از آموزش های رایانه ای و همچنین وسایل ورزشی تخصصی مانند نیزۀ پرشِ فایبرگلاس، تشک های فوم، نیزه های پرتاب با طرح آیرودینامیک و پیست های دو با مواد ترکیبی. در بیست سال اخیر بحث های بسیاری در زمینۀ استفاده از داروهای غیرمجاز مانند استروئیدهای آنابولیک و هورمون های رشد در ورزش دو و میدانی مطرح شده است.

جملاتی از کلمه دو و میدانی

این باشگاه ورزشی به علاوه فوتبال در رشته‌های ژیمناستیک، بسکتبال، دو و میدانی و… فعالیت دارد.
بارسلون تاکنون برگزارکننده مسابقات سطح بالایی نظیر بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۹۲ و جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ بوده است و همچنین می‌توان از دو بار میزبانی یوروبسکت، یکبار بازی‌های ورزش‌های آبی قهرمانی جهان ۲۰۰۳ و بازی‌های دو و میدانی قهرمانی اروپا ۲۰۱۲ نیز یادکرد.
هرچند فدراسیون جهانی دو و میدانی پس از تحلیل قابلیت‌های چیتا و استراتژی دویدن پیستوریوس حضور او را در مسابقات رسمی ممنوع کرد، اما پس از شکایت پیستوریوس به دیوان داوری ورزش، در ۱۶ می‌سال ۲۰۰۸ این دادگاه دلایل آی‌ای‌ای‌اف در مورد مزیت غیرمنصفانه چیتا را ناکافی دانست و مجوز شرکت او در مسابقات انسان‌های سالم را صادر کرد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم