اصطلاح «دست دراز» در معنای نخست، به صورت تحت‌اللفظی به کسی گفته می‌شود که دستهای بلندی دارد و به این ترتیب به او درازدست می‌گویند. این کاربرد بیشتر در توصیف جسمی افراد دیده می‌شود و ویژگی فیزیکی شخص را بیان می‌کند.
در معنای دوم، این اصطلاح به صورت مجاز به کار می‌رود و به کسی اطلاق می‌شود که در کاری مهارت و توانمندی بالایی دارد. چنین فردی می‌تواند کارها را سریع و دقیق انجام دهد و در زمینه خود استاد و زبردست محسوب شود. این کاربرد مثبت اصطلاح، نشان‌دهنده توانایی و شایستگی فرد در انجام امور مختلف است.
اما در معنای سوم، «دست دراز» بار منفی دارد و به شخص ستمگر یا ظالم اشاره می‌کند. در این حالت، فردی که به حقوق دیگران تجاوز می‌کند یا به دیگران ظلم می‌کند، دست دراز نامیده می‌شود. این کاربرد مجازی، نشان‌دهنده زیاده‌خواهی و سوءاستفاده از قدرت برای آسیب رساندن به دیگران است.