طرازیده

لغت نامه دهخدا

طرازیده. [ طِ / طَ دَ / دِ ] ( ن مف / نف ) آراسته. نگاریده. نگارشده:
فرازش درفشی درفشان چو شید
به پیکر طرازیده پیل سپید.اسدی.طرازش یکی نغز طاووس نر
طرازیده از گونه گونه گهر.اسدی ( گرشاسب نامه ).طرازیده برپیل اورنگ اوی
ز گوهر گرفته جهان رنگ اوی.اسدی ( گرشاسب نامه ).بدادش ز بیجاده تختی دگر
طرازیده بر پشت شیری ز زر.اسدی ( گرشاسب نامه ).فراوان در او مرغ و نخجیر گور
طرازیده از سیم و زر و بلور.اسدی ( گرشاسب نامه ).- طرازیده موی؛ گیسوآراسته:
پرستار صف زد دوصد ماهروی
طرازی بتان طرازیده موی.اسدی ( گرشاسب نامه ).

فرهنگ عمید

آراسته، نگاشته.

جمله سازی با طرازیده

ای در آبدار نهان کرده در شکر وی مشک تابدار طرازیده بر قمر
فراوان دد و مرغ و نخچیر و گور طرازیده از زر و سیم و بلور
فرازش درفشی درفشان چو شید به پیکر طرازیده پیل سپید
پرستار صف زد دو صد ماهروی طرازی بتانِ طرازیده موی
به دیدار نو بینم اکنون تو را طرازیده بر تن قبای زری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال راز فال راز فال انگلیسی فال انگلیسی فال عشق فال عشق فال احساس فال احساس