به مجرد

(بِ. مُ جَ رَُ دِ ) [ فا - ع. ] (ق مر. ) در حال، بلافاصله.

در حال، بلافاصله.

💡 ای تو به مجردی نرفته گامی چه‌ات زهرهٔ آن بود که جویی کامی

💡 چون که شیطان از آتش است و آتش به هر جا که افتاد زود جای خود را می گشاید و به اندک مایه ای که یافت در نهایت سرعت توالد و تناسل می کند، و از اطراف و جوانب آن، آتش های دیگر پیدا می شود، پس به مجرد اینکه اندک راهی در خانه دل یافت جای خود را وسیع می کند و متواتر و پی در پی توالد و تناسل می کند و هر نسلی از آن هم دفعتا نسلی دیگر از آن به هم می رسد و همچنین إلی غیر النهایه.