گروهی از درختان و درختچهها هستند که به جنس Quercus و تیرۀ راش تعلق دارند. این جنس با بیش از ۳۰۰ گونهی شناختهشده، در مناطق معتدل نیمکره شمالی پراکنش گستردهای دارد. بلوطها گیاهانی یکپایهاند و گلآذینهای نر و ماده به صورت جداگانه بر روی یک پایه تشکیل میشوند. چوب بلوط بهدلیل بافت مستحکم، دوام بالا و طرحهای زیبا از ارزش اقتصادی و صنعتی قابلتوجهی برخوردار است و در صنایع چوب، مبلمان و ساختوساز کاربرد فراوانی دارد.
در ایران، گونههای متعددی از آن میرویند که از میان آنها میتوان به بلوط ایرانی (Quercus brantii) و دارمازو (Quercus infectoria) اشاره کرد. این گونهها غالباً درختانی کوتاهقد با تاجی گسترده هستند. بر روی برگها و سرشاخههای برخی از این آن ها، بر اثر نیش حشرات، غدههای کرویشکلی به نام مازوی سبز تشکیل میشود. این غدهها حاوی مقادیر فراوانی تانن هستند و بههمین دلیل در صنایعی همچون چرمسازی، داروسازی و تولید جوهر مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین، در برخی گونههای دیگر مانند گز علفی، مادهی شیرینی به نام گز انگبین یا گز علمی تولید میشود. بلوط، همراه با راش و ممرز، از گونههای درختی اصلی و تشکیلدهندهی جنگلهای شمالی و نیز جنگلهای نیمهخشک غرب و شمال غرب ایران بهشمار میآیند.