ایل و طایفه‌ای ترک‌تبار با پیشینه تاریخی
بهارلو (یا بهارلـوئی / باهارلی) نام یکی از ایلات ترک‌تبار ایرانی است که نقش برجسته‌ای در تاریخ سیاسی ایران در دوره‌های قراقویونلو و صفوی ایفا کرده است. این ایل از طوایف اوغوز به شمار می‌رود، هرچند نام آن در فهرست اصلی ۲۲ طایفه اوغوز دیده نمی‌شود. در سده‌های نهم و دهم هجری قمری، این ایل از مهم‌ترین نیروهای نظامی و سیاسی در تشکیل دولت‌های قراقویونلو و سپس صفوی بود. این طایفه در کنار طوایف باران‌لو، سعدلو، بایرام‌لو و آلپائوت‌اویماق، هسته اصلی کنفدراسیون قراقویونلو را شکل داد و بعدها در میان ایل‌های قزلباش صفوی نیز حضور داشت.
روستایی در استان کردستان ایران
بهارلو، اشاره به نام روستایی در بخش دلبران از توابع شهرستان قروه در استان کردستان ایران دارد. این روستا، که در نواحی غرب ایران واقع شده، نام خود را احتمالاً از طایفه یا خانواده‌هایی گرفته که از ایل بهارلو در گذشته به این منطقه کوچ کرده‌اند.
منطقه‌ای در استان سیونیک ارمنستان
در خارج از مرزهای کنونی ایران نیز، نام بهارلو (Baharlu) بر یک منطقه مسکونی پیشین در استان سیونیک ارمنستان اطلاق میشود. این منطقه در شمالغرب شهر کاپان، مرکز استان سیونیک، قرار داشته است. وجود چنین نامی در قفقاز جنوبی احتمالاً ریشه در کوچ‌های تاریخی ایل‌های ترک‌تبار از ایران به قفقاز دارد؛ حرکاتی که در دوره صفویان و پس از آن، در جریان جنگ‌ها و جابه‌جایی‌های مرزی میان ایران، عثمانی و روسیه رخ داد.