تعالی

تعالی. [ ت َ ] ( ع مص ) بلند شدن.( زوزنی ) ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). بس بلندشدن و برآمدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ارتفاع ( برآمدن ). ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تعال شود.
تعالی. [ ت َ لا ] ( ع فعل ماضی ) صیغه ماضی معلوم است از باب تفاعل که اکثر اسم الهی را حال واقع می شود چنانکه خدای تعالی و حق تعالی؛ یعنی برتر است خدا. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). کلمه فعل مأخوذ از تازی یعنی بلند شد و اگرچه صیغه ماضی است ولی بیشتر حال واقع میشود مر اسم الهی را مانند اﷲتعالی و خدای تعالی و حق تعالی؛ یعنی برتر است خدا و همچنین تعالی اﷲ؛ یعنی برتر است خدا و تعالی شأنه؛ برتر است شأن او. ( ناظم الاطباء ): حاسدان را هرگز آسایش نباشد که با تقدیر خدای تعالی دایم بجنگ باشند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 339 ). ششم آنکه از خداوندسبحانه و تعالی نومید نیستم. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 341 ). هرون سخت خویشتن دار است ان شأاﷲ تعالی که در غیبت بنده همچنین بماند. ( تاریخ بیهقی ایضاً ص 379 ).
دو مفتی اند که فتوای امر و نهی دهند
قضا و رأی تو ملک ملک تعالی را.انوری.و بعد ازآن به قدرت ایزدتعالی، آن فرّ و اقبال اپرویز و پارسیان نقصان گرفت. ( فارسنامه ابن البلخی ص 104 ). و اول نعمتی که خدای تعالی بر من تازه گردانید دوستی پدر و مادر بود. ( کلیله و دمنه ). و بباید دانست که ایزدتعالی هر کاری را سببی نهاده است. ( کلیله و دمنه ). ایزد تبارک و تعالی به کمال قدرت و حکمت عالم را بیافرید. ( کلیله و دمنه ).
سرمه دیده ز خاک در احمد سازند
تا لقای ملک العرش تعالی بینند.خاقانی.عالم به اقطاع آن او نزل بقا بر خوان او
فیض رضا بر جان او ایزدتعالی ریخته.خاقانی.ما همه فانی و بقا بس تراست 
ملک تعالی و تقدس تراست.نظامی.ایزدتعالی در وی نظر نکند. ( گلستان ).
او خدایست تعالی ملک الملک قدیم 
که تغیر نکند ملکت جاویدانش.سعدی.گر خداوند تعالی به گناهیت بگیرد
گو بیامرز، که من حامل اوزار تو باشم.سعدی.- تعالی اﷲ؛ وه وه. خه خه. زه زه.به به. بخ بخ. تبارک اﷲ. ماشأاﷲ. بنام ایزد. بارک اﷲ. زه زهی. احسنت. ( یادداشت مرحوم دهخدا ): 
رویست بنام ایزد یا ماه تمام است آن