تر

این کلمه در زبان فارسی دو معنی اصلی دارد:

تازه و آبدار: تر به وضعیتی اشاره دارد که در آن چیزی تازه، آبدار یا خیس است. این واژه برای توصیف میوه‌ها، سبزیجات یا هر چیزی که رطوبت دارد و در حالت تازه و نمدار قرار دارد به کار می‌رود. به عنوان مثال، میوه‌های تازه و آبدار یا زمین خیس پس از باران می‌توانند توصیف شوند که تر هستند.

علامت صفت تفضیلی: در این کاربرد، این واژه به عنوان پسوندی در زبان فارسی به کار می‌رود که نشان‌دهنده صفت تفضیلی است. این پسوند به انتهای کلمات اضافه می‌شود تا برتری یا رجحان یک ویژگی را نسبت به دیگری بیان کند. به عنوان مثال، در کلمه سفیدتر نشان‌دهنده برجستگی در آن صفت نسبت به دیگران است.

تصویر معنی تر

لغت نامه دهخدا

تر. [ ت َ ] ( ص ) نقیض خشک باشد. ( برهان ). آب رسیده. ( فرهنگ رشیدی ). ضد خشک. ( انجمن آرا ). آبدار. ( آنندراج ). چیزی که دارای بلّت باشد. مقابل خشک. نمدار و مرطوب. ( ناظم الاطباء ). محمد معین درحاشیه برهان آرد: گورانی تر، خیس. فریزندی و نطنزی و یرنی، تر. سمنانی و سنگسری و لاسگردی و شهمیرزادی و سرخه ای، تر. دزفولی تر، خیس، مرطوب:
گذاره شد از خسروی جوشنش
بخون تر شد آن شهریاری تنش.دقیقی.ترّ است زمین ز دیدگان من
چون پی بنهم همی فرولغزم.آغاجی.چنان تنگ شد روزگار نبرد
گل تر بخوردن گرفت اسب و مرد.فردوسی.ز بویش جهانی پر از مشک شد
دو دیده مرا ترّ و لب خشک شد.فردوسی.تا نکردی خاک را با آب تر
چون نهی فلغند بر دیوار بر؟طیان.گهی ز نوک قلم گنج کن ز خواسته پر
گهی به تیغ زمین کن ز خون دشمن تر.فرخی.دریاب که تر میکند از خون جگر
هجران تو از هر مژه دستارچه ای.ابراهیم بن حسین نسفی.مرد چون پیر شد جبان گردد
تیر چون تر شود کمان گردد.سنائی.دود تیره ز چوب ترباشد.سنائی.خط دبیر تر بود خاک کنند بر سرش
خصم تو شد چو آب تر خاک بسر بر آن تری.خاقانی.هر کس را جام درخورش ده
از سوخته فرق کن تران را.خاقانی.از طمطراق این کره تر مترس از آنک
باد است کو دهل زن خیل سحاب شد.خاقانی.گبر زشت و از گدایان زشت تر
روز سرد و برف و آنگه جامه تر.مولوی.هرکه بگوش قبول دفتر سعدی شنید
دفتر وعظش همه همچو دف ِ تر شود.سعدی.- چشم تر؛ چشم گریان:
از درون سوزناک و چشم تر
نیمه ای در آتشم نیمی در آب.سعدی.- ناخن تر نشدن؛ مجازاً در بیت ذیل، چیزی نکاستن. بحساب نیاوردن و ارزش بمال بخشیده ننهادن:
ببخشد دست او صد بحر گوهر
که در بخشش نگردد ناخنش تر.نظامی. || بسیار مرطوب. آغشته ( بخون و آب ):
ز خون دلیران شده خاک تر
بسی کشته افکنده بی پا و سر.فردوسی. || ( اصطلاح پزشکی قدیم ) ضد خشک، و آن بر دو قسم است: تر بالقوه و تر بالفعل. تر بالقوه آنست که هرگاه از حرارت غریزی منفعل شود تری را در بدن بوجود آرد که نبوده است، و تر بالفعل آنست که تری آن بلمس دریافته شود:

فرهنگ معین

(تَ ) [ په. ] ۱ - (ص. ) تازه، جدید. ۲ - آبدار، خیس.
( ~. ) (ص. ) ۱ - نیکو، زیبا. ۲ - آلوده، ناپاک مانند: تر دامن.
[ په. ] (پس. ) علامت صفت تفضیلی: بهتر، سپیدتر، درازتر.

فرهنگ عمید

علامت صفت تفضیلی که در آخر بعضی کلمات در می آید و برتری و رجحان کسی یا چیزی را بر کسی یا چیز دیگر می رساند: بزرگ تر، بهتر، داناتر.
۱. تازه.
۲. [مقابلِ خشک] آبدار، خیس، نمدار.
۳. [قدیمی، مجاز] خوشایند، دلنشین: چو بر چرم آهو براندود مشک / نوایی تر انگیخت از رود خشک (نظامی۶: ۱۰۶۱ ).

فرهنگ فارسی

علامت صفت تفصیلی، تازه، آبدار، خیس، نمدار، نقیض خشک
علامت صفت تفضیلی بهتر سپیدتر دراز تر.
بریده شدن. یا بریدن چیزی را لازم است و متعدی. یا بیرون افتادن استخوان. انقطاع استخوان و هر عضوی. انقطاع و ساقط شدن استخوان. ساقط شدن دست. یا دور افتادن از شهر خویش. تنها و دور شدن از قوم خویش. یا بیرون افتادن هسته از کوبه. یا انداختن شترمرغ ما فی البطن خود را. یا فربه و با گوشت شدن جسم کسی.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی لَمْ تَرَ: ندیدی و نمی بینی
معنی أَثَاماً: سزا-مجازات - کیفر سخت
معنی أَثْخَنتُمُوهُمْ: بسیار آنها را کشتید- برآنها غلبه کردید - آنان را از قدرت و توان انداختید (کلمه اثخان به معنای بسیار کشتن، و غلبه و قهر بر دشمن است. کلمه ثِخَن به معنی غلظت و بی رحمی است و اثخان کسی به معنی بازداشتن و مانع حرکت وجنبش او شدن است مثلاً با کشتن او. د...
معنی أَثَرِ: اثر-جای پا
معنی أَثَرْنَ: زیر ورو کردند-برپا نمودند
معنی أَثَرِی: در پی من
معنی أَثْقَالاًَ: بارهای سنگین
معنی أَثْقَالَکُمْ: بارهای سنگینتان
معنی أَثْقَالَهَا: بارهای سنگینش
معنی أَثْقَالَهُمْ: بارهای سنگینشان
معنی أَثْقَلَت: آن زن سنگین شد
معنی أَثْلٍ: نام گیاهی بی میوه(طرفاء)
معنی أَثُمَّ: آیا بعد از
معنی أَثْمَرَ: میوه داد
ریشه کلمه:
رئی (۳۲۸ بار)