بوکس

بوکس، که به عنوان مشت‌زنی نیز شناخته می‌شود، یکی از ورزش‌های محبوب در میان جوانان امروزی است. این رشته ورزشی از دسته ورزش‌های رزمی به شمار می‌آید و در آن دو نفر با استفاده از ضربات مشت در دو سطح آماتور و حرفه‌ای به رقابت می‌پردازند. در ورزش بوکس، نیروی بدنی و مهارت‌های تکنیکی از اهمیت بالایی برخوردارند. به دلیل ویژگی‌های خاص این ورزش، افرادی که دارای روحیه جنگجویی و مبارزه‌طلبی هستند، به آن جذب می‌شوند. در بوکس، شهامت و قدرت بدنی بسیار ضروری است و تکنیک‌های آن شامل حرکات سریع و واکنش‌های فعال می‌باشد. این ورزش در راندهای ۳ دقیقه‌ای و تحت نظارت دقیق داور وسط در رینگ برگزار می‌شود. هدف هر دو شرکت‌کننده کسب امتیاز از طریق وارد کردن ضربات و به زانو درآوردن حریف است. امتیاز به ضربات قوی‌ای تعلق می‌گیرد که با مشت بسته به نواحی سر، صورت یا بالای کمر حریف وارد می‌شود. تاریخ دقیقی از آغاز ورزش مشتی‌زنی در دسترس نیست، اما آنچه مشخص است، قدمت این ورزش به دوران روم باستان برمی‌گردد. در آن زمان، مشت‌زن‌ها برای مبارزه از دستکش‌های چرمی که با سنگ و فولاد تقویت شده بودند، استفاده می‌کردند. در پایان هر مبارزه، به‌طور قطع یکی از شرکت‌کنندگان جان خود را از دست می‌داد و زمین مبارزه را ترک می‌کرد. این مبارزات رومی در نهایت در المپیادهای باستان منسوخ شد و دستکش‌های چرمی محکم جایگزین دستکش‌های سنگی و سیمی گردید. مسابقات رسمی از 677 سال قبل از میلاد مسیح و در بیست و سومین دوره المپیک آغاز شد که در آن، بوکسور اهل سمیرنا به نام ابراستوس قهرمان شد. در قرن 18، سن برنادن، کشیش ایتالیایی، ورزش مشت زنی را که تقریباً فراموش شده بود، به منظور جایگزینی مسابقات شمشیربازی که تلفات زیادی داشت، دوباره احیا کرد. این ورزش به تدریج در حال پیشرفت بود و در سال 1890، قوانین آن توسط مارکیز کوئینزبری تدوین شد. بر اساس این قوانین، استفاده از دستکش در مبارزات الزامی گردید و اولین مسابقات با این قواعد جدید در سال 1892 برگزار شد که در آن، جیمز می کوربت به مقام قهرمانی دست یافت.