خشایار

خشایار یکی از نام‌های پسرانه تاریخی با ریشه فارسی است که به معنای دلیر و نیرومند می‌باشد. این نام در فرهنگ ایرانی و تاریخ باستانی کشورمان جایگاه ویژه‌ای دارد و با امپراتوری هخامنشی و پادشاهان آن دوره مرتبط است. این اسم شاهانه و سلطنتی به عنوان نمادی از قدرت و شجاعت شناخته می‌شود.

شخصیت‌های تاریخی

خشایارشای یکم: یکی از پادشاهان معروف هخامنشی است که به عنوان جانشین داریوش اول شناخته می‌شود. وی پسر داریوش بزرگ و آتوسا، دختر کوروش بزرگ بود. او در تاریخ به دلیل جنگ با یونان و تسخیر آتن مشهور است و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین پادشاهان هخامنشی شناخته می‌شود.

خشایارشای دوم: هفتمین شاهنشاه هخامنشی، تنها به مدت ۴۵ روز در سال ۴۲۴ پیش از میلاد فرمانروایی کرد و به دست برادر ناتنی‌اش سغدیانه کشته شد. او تنها پسر اردشیر یکم از ملکه داماسپیا بود و بعد از مرگ پدر برای مدت کوتاهی به تخت شاهنشاهی رسید.

تصویر معنی خشایار

فرهنگ اسم ها

اسم: خشایار (پسر) (فارسی) (تاریخی و کهن) (تلفظ: xašāyār) (فارسی: خشايار) (انگلیسی: khashayar)
معنی: دلیر، نیرومند، نام دو تن از پادشاهان هخامنشی، ( اَعلام ) نام دو تن از شاهان هخامنشی ) خشایارشای اول: شاه [، پیش از میلاد] پسر و جانشین داریوش اول، که آتن را تسخیر کرد و آتش زد، در جنگ دریایی با یونان شکست خورد و به ایران بازگشت، ) خشایارشای دوم: شاه ایران [ پیش از میلاد] که پس از روز پادشاهی به دست برادرش کشته شد، ( در اعلام ) پادشاه هخامنشی و پسر داریوش که مادرش آتوسا دختر کورش بود، تغییر یافته خشایارش، مرکب از خشیه به معنای شاه و ارش به معنی مرد دلیر، شاه دلیر نام پسر داریوش پادشاه هخامنشی

ویکی واژه

نامی فارسی و برگرفته از امپراتور هخامنشی خشایارشا است.
از پادشاهان هخامنشی، که حداقل چند پادشاه بدین نام موسومند و به نام آسوئر هم یکی از آنان یاد می‌شود.

جملاتی از کلمه خشایار

خشایار آمد چو در پای کاخ که بد بسته آئین همه قصر و کاخ

بگفتا خشایار خوابش نبرد سر خویشتن را بدستش فشرد

سنگ‌نبشتهٔ خشایارشا در نزدیکی دریاچه وان ترکیه، بر فراز صخره‌ای و در ارتفاع ۲۰ متری از سطح زمین و در نزدیکی یک قلعه واقع شده است. این کتیبه در اصل توسط داریوش بزرگ آماده شده است اما به دلائلی تکمیل نشده و خالی رها شده است؛ اما خشایارشا، در دوران زمامداری خود آن را تکمیل کرده و به یادگار گذاشته است. این کتیبه ۲۷ سطر و ۳ ستون دارد و از چپ به راست و به سه زبان پارسی باستان، اکدی و ایلامی نوشته شده است.

آرتاینته (درگذشته ۴۷۸ پیش از میلاد) همسر داریوش پسر خشایارشا، ولیعهد هخامنشی، بود.

آنگونه که از نقش برجسته‌های تخت جمشید، شوش و نقش رستم برمی‌آید، اسروشنه در روزگار شهریاری خشایارشا هخامنشی فرمانگزار هخامنشیان شد. فرمانروایان اسروشنه لقب افشین داشتند و در بومجکث، مرکز اسروشنه فرمانروایی می‌کردند.