خون گرم

خون گرم. [ گ َ ] ( ص مرکب ) مقابل خونسرد. رجوع به خون سرد شود. || مهربان. رؤوف. باعاطفه. بامهر. مهرورز. ( یادداشت مؤلف ). || انس گیرنده با همه. باهمه جوش. آنکه با همه بجوشد. آنکه زود الفت گیرد.

(گَ ) (ص مر. ) ۱ - جانوری که خونش گرم باشد. ۲ - کنایه از: بامحبت.

۱. (زیست شناسی ) ویژگی هریک از جانورانی که دمای بدنشان نسبت به دمای محیط تقریباً ثابت است، مانند پستانداران و پرندگان.
۲. [عامیانه، مجاز] مهربان و خوش خو.

خون گرم یا درون گرما ( به انگلیسی: Endotherm ) ( از یونانی ἔνδον endon "در درون" و θέρμη thermē "گرما" )، جانداری است که دمای بدن خود را، عمدتاً با استفاده از گرمای آزادشده توسط عملکردهای درونی بدن، به جای تکیه تقریباً صرف به گرمای محیط، در دمای متابولیک مطلوب حفظ می کند. چنین گرمای تولیدشده درونی به طور عمده محصول پدیده سوخت ساز معمول جانور است، اما در شرایط سرمای بیش از حد یا فعالیت کم، یک خون گرم ممکن است سازوکارهای ویژه ای را به کار گیرد که به طور ویژه برای تولید گرما سازگار شده است. به عنوان مثال می توان به فعالیت عضلانی با عملکرد خاص مانند لرز و متابولیسم اکسیداتیو غیرمرتبط، مانند بافت چربی قهوه ای اشاره کرد. تنها پرندگان و پستانداران گروه های جانوری خون گرم جهانی هستند. برخی از تگوهای سیاه و سفید آرژانتینی، کوسه های لمنید، ماهی تن و بیل ماهی ها هم خون گرم هستند.
درون گرمایی در اواخر دوره پرمین، بین ۲۵۲ تا ۲۵۹ میلیون سال پیش آغاز شد.

جانوری که خونش گرم باشد.
کنایه از: بامحبت.

💡 مبادا بدان دیده در آب و شرم که از درد ما نیست پر خون گرم

💡 بیابان همه زیر او بود پاک روان خون گرم از بر تیره خاک

💡 ازان زمان که لب از خون گرم من تر کرد هنوز در جگر تیغ آب می سوزد

💡 از بس که تن ز آتش حسرت گداخته است از دیده خون گرم فشانم به جای اشک

💡 شد خون گرم مرهم کافور زخم ما در شور عشق پنبه نمکدان داغ بود

💡 روستایی خوش آب و هوا و بسیار زیبا با مردمی خون گرم و مهمان نواز، این روستا با داشتن آب بسیار زیاد و چشمه‌های گوناگون آب چند روستا روستا را تأمین می‌کند.