این کلمه یک نام پسرانه فارسی با ریشه تاریخی و ادبی است که معنای آن و پیشینهاش به شرح زیر است:
گیو نام یکی از پهلوانان داستانی ایرانی است که در شاهنامه فردوسی به آن اشاره شده است. او پسر گودرز، داماد رستم و پدر بیژن است. یعنی در زنجیرهای از شخصیتهای بزرگ و معروف اساطیری و حماسی ایران قرار دارد.
گیو به عنوان پهلوانی شجاع و دلیر در داستانهای شاهنامه شناخته میشود و نقش مهمی در روایتهای حماسی دارد. یکی از مهمترین رویدادهای زندگی او، همراهی در آوردن کیخسرو به توران است؛ در پایان این مأموریت، کیخسرو به همراه گیو در برف ناپدید میشود.
گیو از شخصیتهای برجسته زمان کیکاووس، پادشاه کیانی، است و در ادبیات حماسی ایران جایگاه ویژهای دارد.