ندامت

تعریف و معنا:

ندامت به معنای پشیمانی یا عذاب وجدان است. این واژه به حالتی اشاره دارد که فرد به خاطر انجام عمل یا تصمیمی که آن را نادرست می‌داند، احساس پشیمانی و ناراحتی می‌کند. این حالت به احساسات منفی ناشی از عواقب عمل یا رفتار ناپسند مرتبط است.

ریشه‌شناسی:

این واژه از ریشه عربی ندم به معنای پشیمانی و افسوس گرفته شده است. این واژه در متون ادبی و مذهبی به کار می‌رود و به مفهوم احساس ندامت و پشیمانی در برابر اعمال نادرست اشاره دارد.

کاربردها:

اخلاقی: این حالت به عنوان یک احساس اخلاقی در بسیاری از متون دینی و فلسفی مورد بحث قرار می‌گیرد. در این زمینه، ندامت به عنوان یکی از مراحل توبه و بازگشت به مسیر درست در نظر گرفته می‌شود.

روانشناسی: در روانشناسی، ندامت به عنوان یک احساس طبیعی در واکنش به رفتارهای نادرست شناخته می‌شود و می‌تواند به فرد کمک کند تا از اشتباهات خود درس بگیرد و در آینده تصمیمات بهتری اتخاذ کند.

تصویر معنی ندامت

لغت نامه دهخدا

ندامت. [ ن َ م َ ] ( ع اِمص ) پشیمانی. افسوس. تأسف. ( ناظم الاطباء ). ندم. ( المنجد ). ندامة. رجوع به ندم و ندامة شود

فرهنگ معین

(نَ مَ ) [ ع. ندامة ] (اِمص. ) پشیمانی، افسوس.

فرهنگ فارسی

پشیمانی، پشیمان شدن، اندوه وافسوس
۱ - ( مصدر ) پشیمان شدن تاسف خوردن. ۲ - ( اسم ) پشیمانی تاسف:...خصمان خیره برماچیره شوند... آنگاه ندامت و پشیمانی سود ندارد.

جملاتی از کلمه ندامت

در الهیات، دستور به توبه یا اظهار ندامت ممکن است شامل تهدید به مجازات جسمی زندان، تنبیه بدنی و اعدام باشد که خود ممکن است شامل مرگ یا شکنجه‌هایی مانند زنده‌سوزی باشد که مورد ژان دارک یک نمونه از آن است.

در پروتستانتیسم، اظهار ندامت ممکن است به صورت درخواست یا دستور از سوی یک مرجع کلیسایی همچون شورای کلیسا یا شورای جهانی مسیحیت صورت پذیرد.

در یک کشور سکولار اگر از سوی یک مقام دینی به فرد دستور داده شود که اقدام به اظهار ندامت کند، و فرد از این کار سرپیچی کند، ممکن است تکفیر شود، در معرض محرومیت اجتماعی قرار گیرد یا اینکه طرد شود.