این واژه در زبان فارسی دارای معانی و کاربردهای مختلفی است که به تفکیک به آنها اشاره می‌شود:
وسیع و پهناور: این کلمه به معنای بزرگ و گسترده است. این واژه برای توصیف فضایی که دارای ابعاد وسیع است، به کار می‌رود.
بسیار، فراوان و وافر: در این معنا، فراخ به مفهوم زیاد و فراوان اشاره دارد. این واژه برای بیان وجود تعداد زیادی از چیزی استفاده می‌شود.
شاد و سرخوش: فراخ به حالتی از شادی و خوشحالی اشاره دارد. این واژه برای توصیف فردی که در وضعیت شادابی و خوشحالی به سر می‌برد، به کار می‌رود.
آسوده: در این زمینه، فراخ به آرامش و راحتی اشاره دارد. این واژه به وضعیتی اشاره می‌کند که فرد از نظر روحی و روانی در حالت آسودگی است.
جمع فرخ، جوجه: این کلمه جمع فرخ است که به جوجه‌ها اشاره دارد. این واژه در زمینه‌های مربوط به پرورش طیور و دامداری به کار می‌رود.
شکمو، پر اشتها: در گویش گنابادی فراخ به فردی اشاره دارد که اشتهای زیادی دارد و به راحتی غذا می‌خورد. این معنا بیشتر در محاورات محلی و غیررسمی به کار می‌رود.
