روشن کردن

واژه روشن کردن به معنای ایجاد نور و وضوح در فضا و ذهن است. این اصطلاح نشان‌دهنده فرآیند روشنی بخشی به محیط یا افکار می‌باشد. به عبارتی، وقتی ما چیزی را روشن می‌کنیم، نه تنها به معنای فیزیکی آن اشاره می‌کنیم، بلکه به تبیین و توضیح موضوعات نیز پرداخته و به درک بهتری از مسائل دست پیدا می‌کنیم. روشن کردن می‌تواند در زمینه‌های مختلفی از جمله یادگیری، تحلیل اطلاعات و حتی در زندگی روزمره به کار رود. به طور کلی، این واژه نماد روشنایی بخشی و شفافیت است که نقش مهمی در فهم و ارتباطات ما دارد.

لغت نامه دهخدا

روشن کردن. [ رَ / رُو ش َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) بزدودن. جلا دادن. جلا. ( مجمل اللغة ). صقل. صیقل زدن. زدودن. جلادادن. صیقل کردن شمشیر و آینه و جز آن. صیقل کردن. صقال. صافی کردن. بزدودن زنگ. ( یادداشت مؤلف ). تجلیه. ( دهار ). تصفیه. ( دهار ) ( منتهی الارب ):
فرستاد از آن آهن تیره رنگ
یکی آینه کرده روشن ز زنگ.فردوسی.چو زنگی که بستر ز جوشن کند
چو هندو که آئینه روشن کند.( گرشاسب نامه ).آئینه خویش را به صیقل دادم
روشن کردم به پیش خود بنهادم
در آینه عیب خویش چندان دیدم
کز عیب دگر کسان نیامد یادم.؟در آن کوره کآئینه روشن کنند
چو بشکست از آئینه جوشن کنند.نظامی.- روشن کردن آهن یا فلز دیگر؛ صیقلی کردن آن. جلا دادن به آن. زدودن زنگ آن. ( یادداشت مؤلف ).
- روشن کردن سواد؛ ملکه خواندن بهم رساندن. ( آنندراج ):
در دبستان تأمل کرده ای روشن سواد
ابجد اطفال باشد خط پیشانی مرا.صائب ( از آنندراج ).و رجوع به ترکیب روشن شدن سواد در ذیل ماده روشن شدن شود.
- روشن کردن سینه؛ اخلاط آن را با سرفه و تنحنح بیرون کردن. تصلیه صوت. صافی کردن سینه و صوت. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به ترکیب روشن کردن آواز و گلوروشن کردن در ذیل همین ماده شود.
- || صاف و روشن کردن درون.درخشان کردن ضمیر. پاک کردن دل:
تو آنی که روشن کنی سینه را
در او آری آئین آئینه را.نظامی.- روشن کردن شراب یا مطبوخی؛ ترویق آن. پالودن آن. صافی و بی درد ساختن آن. ( یادداشت مؤلف ).
- روشن کردن مغز؛ صحیح الفکرکردن مغز را. ( آنندراج ).
- گلو روشن کردن؛ سینه صافی کردن. اح ُ اح ُ کردن. تأحیح. تنحنح. سرفه های سست کردن تا گلو از جزیی خلط پاک شود. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به ترکیب روشن کردن سینه در ذیل همین ماده شود.
|| تابان کردن. درخشان کردن. اضاءة. تنویر. اناره. مقابل تاریک کردن. ( یادداشت مؤلف ). استضائة. ( از منتهی الارب ). اضائة. ( ترجمان القرآن ) ( منتهی الارب ) ( تاج المصادر بیهقی ). انارة. ( ترجمان القرآن ) ( تاج المصادر بیهقی ). تنویر. ( تاج المصادر بیهقی ) ( دهار ) ( المصادر زوزنی ):
چو خورشید و چو ایمان شو که ویرانهاکنی روشن

فرهنگ فارسی

بزدودن. جلا دادن. جلا. صقل.

ویکی واژه

accendere
schiarire

جمله سازی با روشن کردن

باده گلرنگ خوردن در کنار لاله زار بر سر خاک شهیدان شمع روشن کردن است
مطلب از گلخن همین آیینه روشن کردن است زیر گردون چند باشی ای دل روشن، بس است