واژه گمان در زبان فارسی به معنای ظن، حدس و خیال است و به نوعی به باورها یا تصورات ناپایدار اشاره دارد که انسان‌ها در مورد موضوعات مختلف دارند. این کلمه می‌تواند به احساس و نظر شخصی اشاره کند که ممکن است دقیق و مستند نباشد.
گمان به عنوان یک حالت ذهنی، نشان‌دهنده‌ی نوعی عدم قطعیت است که در آن فرد بر اساس شواهد یا احساسات خود نظری را شکل می‌دهد. به همین دلیل، این حالت می‌تواند همراه با خیال و وهم باشد و در برخی موارد به اندیشه یا فرضیاتی منجر شود که هنوز به اثبات نرسیده‌اند.
به عنوان مثال، عبارت گمان بردن به معنای این است که شخصی به چیزی ظن برده یا تصور کرده است. این عمل به دلیل شواهد یا احساسات غیرواضحی که فرد دارد، صورت می‌گیرد. از طرفی، این مفهوم به حالتی اشاره دارد که فرد به نوعی ظن یا شک دارد و ممکن است نگران یا منتظر نتیجه‌ای خاص باشد. این حالت نشان‌دهنده‌ی وجود تردید یا عدم اطمینان در مورد یک موضوع خاص است.
در نهایت، این واژه به عمل تصور یا پنداشتن چیزی اشاره دارد و ممکن است همراه با شک و تردید باشد. به طور کلی، گمان و کاربردهای آن نشان‌دهنده‌ی جنبه‌های مختلف تفکر انسانی است که با عدم قطعیت و تأمل در مورد واقعیت‌ها همراه است.