معنی کوراب | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

کوراب. ( اِ مرکب ) سراب را گفته اند و آن شوره زمینی باشد در صحرا که از دور به آب ماند و به این معنی با کاف فارسی هم آمده است. ( برهان ). بمعنی سراب یعنی زمین شوره که از دور آب نماید و چنان نباشد. ( آنندراج ). زمین شوره که از دور آب نماید. سراب. ( فرهنگ فارسی معین ). آل. ( مهذب الاسماء ). خیدع. ( منتهی الارب ). یلمع. ( ملخص اللغات حسن خطیب کرمانی ). گوراب. ( برهان ). کور. ( برهان ): سراب؛ کوراب و آن در نیمروز بینند. ( ترجمان القرآن ): احزال الجبل؛ بلند شد کوه بر کوراب. ( منتهی الارب ). اخفق السراب؛ جنبید کوراب و طپید. ( منتهی الارب ). و رجوع به گوراب و کور شود. || آبی همیشه جاری و سخت کم. آب جاری بسیار قلیل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || ( ص مرکب ) کسی را گویند که بسیار تشنه باشد و آب اندک خورد. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(اِمر. ) سراب، شوره زار.

فرهنگ عمید

سراب، شوره زار.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که بسیار تشنه باشد و آب اندک خورد.

ویکی واژه

سراب، شوره زار.

جمله سازی با کوراب

یکی زشت‌رو بود کوراب نام نشسته ابر کرسی لعل فام

برآشفت کوراب با سام یل بغرید بر سام همچون اجل

برای یک کشور کوچک، آلبانی کوه و تپه‌های زیادی دارد که در سراسر طول و عرض کشور در جهت‌های مختلف کشیده شده‌اند. گسترده‌ترین رشته‌کوه‌ها عبارتند از: کوه‌های آلبانی در شمال، کوه‌های کوراب در شرق، کوه‌های پیندوس در جنوب شرق، کوه‌های سرائونی در جنوب غربی و کوه‌های اسکندربیگ در مرکز. بلندترین نقطه آلبانی کوه کوراب با ارتفاع ۲٬۷۶۴ است.

زرد شد خیری و مؤبد باد صبح و ویس گل باغ شد کوراب و رامین بلبل و گل نسترن

گزارش محتوای نامناسب