کم حرف

اصطلاح کم حرف به معنای فردی است که به‌طور کلی در گفتار خود احتیاط می‌کند و کمتر از سایرین صحبت می‌کند. این ویژگی می‌تواند به دلیل خجالت، معقول بودن یا استراتژی‌های ارتباطی باشد. همچنین در برخی فرهنگ‌ها، افراد کم‌گوی به عنوان افرادی با دانش و حکمت بیشتر شناخته می‌شوند. عوامل متعددی می‌توانند در کم سخن گفتن یک فرد تاثیرگذار باشند. این عوامل می‌توانند شامل شخصیت فرد، تجارب اجتماعی، فرهنگی که در آن رشد کرده و حتی شرایط روحی و روانی او باشند. افرادی که در محیط‌های پرتنش یا اجتماعی دشوار بزرگ شده‌اند، ممکن است بیشتر به کم‌گویی تمایل داشته باشند. کم سخن گفتن می‌تواند مزایای متعددی داشته باشد. افراد کم‌گو معمولاً عمیق‌تر فکر می‌کنند و به گوش دادن به دیگران اهمیت بیشتری می‌دهند. این ویژگی می‌تواند به رابطه‌های قوی‌تر و درک بهتر از دیگران منجر شود. همچنین، این افراد ممکن است به عنوان افرادی با فهم عمیق‌تر و بصیرت شناخته شوند. برای نزدیک شدن به فردی که کم سخن می‌گوید، مهم است که فضایی امن و دوستانه ایجاد کنید. این افراد غالباً در محیط‌های آرام و بدون استرس احساس راحتی بیشتری می‌کنند. پرسش‌های باز و غیرمستقیم می‌تواند به آن‌ها کمک کند که احساس راحتی کرده و بیشتر با شما صحبت کنند. صبر و درک نیز نقش بسزایی دارد.

فرهنگ فارسی

کسی که کم سخن گوید و بیش خاموش ماند: ( آدمی بود کم حرف و سر بزیر ).

ویکی واژه

riservato

جملاتی از کلمه کم حرف

مزاج نازکم حرف پریشان برنمی‌تابد یکی برگ گلم کز جنبش باد صبا افتم
خوش عقیقی است لعل کم حرفش که به زیر زبان خاموشی است
گر شود مدی از ادای تو کم حرف غم در دلت شود مدغم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم