لغت نامه دهخدا پرکاوش. [ پ َ / پ ِ وِ ] ( اِمص مرکب ) بریدن شاخهای زیادتی است از درخت انگور و درختان دیگر.( برهان ). بریدن و پیراستن شاخهای زیاده. ( رشیدی ).
