پارسه به عنوان نامی تاریخی و کهن، به معنای مردم پارس است. در زبان پارسی باستان، این واژه به شکل پارسه نوشته می‌شده و به نوعی نشان‌دهنده هویت فرهنگی و ملیتی است که به سرزمین پارس نسبت داده می‌شود. این نام در واقع به نمایندگی از یک قوم و فرهنگ غنی با تاریخ طولانی و پر از افتخار به کار رفته است. واژه پارسی به معنای وابستگی به این قوم و سرزمین است و نشان‌دهنده پیوند عمیق افراد با تاریخ و سرزمین‌شان می‌باشد. این نام و مفهوم نه تنها به جغرافیا بلکه به روح و فرهنگ مردمی اشاره دارد که در طول تاریخ همواره در پی حفظ هویت خود بوده‌اند. بنابراین، پارسه نه فقط یک واژه، بلکه نمادی از تاریخ و فرهنگ غنی ایران باستان است.
پارسه
لغت نامه دهخدا
پارسه. [ س َ ]( اِخ ) یکی از شعب نژاد ایرانی. رجوع به فارس شود.
پارسه. [ س َ ]( اِخ ) پارس [ س َ ] سرزمین پارس. || شهری در پارس ( فارس ). رجوع به پرس پلیس و تخت جمشید شود.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. کدخدایی
فرهنگ فارسی
گدایی یکی از شعب نژاد ایرانی
فرهنگ اسم ها
معنی: مردم پارس، پارسی در پارسی باستان به صورت پارسه نوشته می شده است و پارسی به معنای مردم پارس است، س پارسی
دانشنامه آزاد فارسی
تقسیم برنامه به قطعات کوچکتر تا برنامه بتواند روی اطلاعات آن کار کند.