هوش مصنوعی (Artificial Intelligence یا AI) به شاخهای از علوم کامپیوتر اشاره دارد که به طراحی و توسعه سیستمها و نرمافزارهایی میپردازد که قادر به انجام وظایف و فعالیتهایی هستند که به هوش انسانی نیاز دارند. این وظایف شامل یادگیری، استدلال، حل مسئله، درک زبان طبیعی، و شناسایی الگوها میشود.
ویژگیها و دستهبندیها:
یادگیری ماشین (Machine Learning): یکی از زیرشاخههای هوش مصنوعی است که به سیستمها اجازه میدهد تا از دادهها یاد بگیرند و بهبود یابند بدون اینکه بهطور صریح برنامهریزی شوند. الگوریتمهای یادگیری ماشین میتوانند از دادههای ورودی الگوها را شناسایی کرده و پیشبینیهایی انجام دهند.
یادگیری عمیق (Deep Learning): نوعی از یادگیری ماشین است که از شبکههای عصبی مصنوعی با لایههای متعدد استفاده میکند. این روش به ویژه در پردازش تصویر، شناسایی صدا و زبان طبیعی بسیار مؤثر است.
پردازش زبان طبیعی (Natural Language Processing): این زیرشاخه به سیستمها اجازه میدهد تا زبان انسانی را درک کنند، تجزیه و تحلیل کنند و تولید کنند. مثالهایی از کاربردهای NLP شامل چتباتها و مترجمهای آنلاین هستند.
بینایی کامپیوتری (Computer Vision): این حوزه به سیستمها اجازه میدهد تا تصاویر و ویدئوها را تحلیل کرده و اطلاعات را استخراج کنند. کاربردهای آن شامل شناسایی چهره، تشخیص اشیاء و پردازش تصاویر پزشکی است.
روباتیک: هوش مصنوعی در روباتها به کار میرود تا به آنها توانایی انجام وظایف فیزیکی و تعامل با محیط را بدهد. این شامل روباتهای صنعتی، روباتهای خانگی و روباتهای خودران است.
کاربردها:
خودروهای خودران: سیستمهای هوش مصنوعی در خودروهای خودران برای شناسایی موانع، مسیریابی و تصمیمگیری در زمان واقعی استفاده میشوند.
پزشکی: در تشخیص بیماریها، تحلیل تصاویر پزشکی و ارائه مشاورههای درمانی.
خدمات مشتری: چتباتها و سیستمهای پاسخگویی خودکار برای ارائه خدمات به مشتریان.
مالی: تحلیل دادههای مالی، پیشبینی بازار و شناسایی تقلب.
بازاریابی: شخصیسازی تجربه کاربر و تحلیل رفتار مشتریان.