معنی نام نیما در زبان فارسی به‌وسیله خیجه به عنوان عادل و همیای که در دکنای نامیده شده، توضیح داده شده است. این واژه به معنای فردی منصف نسبت به دیگران است. همچنین برخی از ادیبان، نیما را از واژه نام مشتق دانسته و به معنای نامی و نامدار تعبیر کرده‌اند. این نام از جمله اسامی اصیل ایرانی به شمار می‌آید. در فرهنگ عمید، نیما به معنای نیمه ماه نیز ذکر شده است. علاوه بر این، نیما نام کوهی در نزدیکی شهرستان نور در مازندران است و همچنین به معنای کمان، تیر و کمان نیز به کار می‌رود. رواج این نام در زبان فارسی پس از انتخاب آن توسط یوشیج، شاعر معاصر ایرانی و بنیانگذار شعر نو فارسی، آغاز شد. در اکثر سال‌های دهه ۸۰ شمسی، این نام در صدر نام‌های غیرمذهبی و اصیل فارسی برای نوزادان تازه متولد شده از سوی ایرانیان قرار داشت. در زبان عبری، این نام مؤنث است و معانی آن شامل نعمت یا رحمت، سررشته و ملودی می‌باشد. در زبان تبتی، این نام هم به عنوان نام پسرانه و هم دخترانه استفاده می‌شود و به معنای خورشید است. در زبان مازندرانی منطقه نور و حومه، این واژه به معنای نیامده است که در مقابل بیما به معنای آمده قرار دارد. همچنین، این اسم تفسیرهای دیگری نیز دارد، از جمله پسر خورشید، نیمه دیگر ماه و جنگجو. همچنین نام یک موجود شیرده است که شیر آن بسیار مقوی و شیرین بوده و برای رشد استخوان‌ها نیز مفید است.
نیما
فرهنگ اسم ها
معنی: تخلص شعری علی اسفندیاری ( نیما یوشیج )، عادل، نامور، نیمه ماه، کوچک، نام کوهی است حوالی نور، ( اَعلام ) ) نام یکی از اسپهبدان تبرستان، ) تخلص شعری علی اسفندیاری ( نیما یوشیج ) [، شمسی] شاعر ایرانی و بنیانگذار شعر نو فارسی، دیوان شعر، مقاله ها و یادداشتها و نامه هایش چاپ شده است، تخلص شعری علی اسفندیاری ( نیما یوشیج ) شاعر نوپرداز ( ـ )، نام آور و نامور، علی اسفندیاری متخلص به نیما یوشیج شاعر معروف ایرانی قرن چهاردهم
ویکی واژه
ریشهٔ نیما، مازندرانی بوده و به معنای کمان می‌باشد، همچنین نام کوهی در حوالی نور مازندران می‌باشد. درباره‌ی نام نیما دو روایت وجود دارد اول این که نام یکی از اسپهبدان تبرستان است، دیگر این که نیما وارونه شده کلمه امین است. سیروس طاهباز معتقد است که روایت دوم درباره نیما درست‌تر است.
ریشه این کلمه احتمالا" نیم ماه (ماه شب چهاردهم) است.
نیما در زبان عبری مونث است! معانی آن به عبری، نعمت یا رحمت، سر رشته و ملودی. در زبان تبتی هم نام پسرانه است و هم دخترانه و معنی آن در زبان تبتی خورشید است. در زبان مازندرانی -سمت نور و حومه- به‌معنی «نیامده» می‌باشد در مقابل «بیما» آمده.
جملاتی از کلمه نیما
ز یاد خود بیا پروا کنیمان ازو کو التجا وا که بریمان
تهران بی‌صبا ثمرش چیست شهریار نیما نرفته گر سفر یوش می‌کنی
گرفتند تعلیم از فیل مست بفوج غنیمان فکندن شکست
