نوشتن

نوشتن. [ ن ِ وِ ت َ ] ( مص ) کتابت کردن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( برهان قاطع ) ( ناظم الاطباء ).تحریر کردن. رقم کردن. ( ناظم الاطباء ). اندیشه و مطلبی را به وسیله مداد یا قلم به روی کاغذ آوردن. ( فرهنگ فارسی معین ). نبق. تنبیق. تکتیب. اکتتاب. نسخ. انتساخ. ( از منتهی الارب ). تسطیر. ( تاج المصادر بیهقی ). نبشتن. ذبر. تذبیر. ترقیم. تزبرة. خط. رقم. کتابة. ( یادداشت مؤلف ). نگاشتن. نگاریدن. نویسیدن. ثبت کردن. رقم زدن

(نَ یا نِ وِ تَ ) (مص م. ) ۱ - تحریر کردن. ۲ - درنوردیدن، پیچیدن.

۱. فروپیچیدن.
۲. درنوردیدن، نوردن.
مطلبی را با قلم بر روی کاغذ آوردن، نگاشتن، تحریر، کتابت.

نگاشتن، تحریرکردن، کتابت، نامه، امربه نوشتن، درنوریدن، نوردن، درنوشتن نیزمیگویند، پیچیده
( مصدر ) ( نوشت نویسد خواهد نوشت بنویس نویسنده نویسا نوشته ) اندیشه و مطلبی را بوسیل. مداد یا قلم بر روی کاغذ آوردن کتابت کردن تحریر کردن.
از دور گذشت و نالیدن و زاریدن.

💡 نوشتن به مشک و گلاب و عبیر چنان‌چون سزاوار بُد بر حریر

💡 پی نوشتن وصف کف تو بحر محیط اگر مداد شود قطره‌ایست درخور آن

💡 بترس از آن که ز حرف حریف سوز نوشتن به جانب تو زند در قلم بنان من آتش