نوبهاری

کلمه نوبهاری به نوبهار نسبت داده می‌شود. برای اطلاعات بیشتر به نوبهار مراجعه کنید. در زبان فارسی، این واژه به این شکل تحلیل می‌شود: نوب به عنوان ریشه کلمه به معنای دوره یا زمان خاص و هاری به عنوان پسوندی که به وصف مربوط می‌شود و به معنای وابستگی یا ویژگی‌های خاص یک مفهوم است. بنابراین، این واژه به معنای وابسته به بهار یا ویژه بهار است و معمولاً برای توصیف پدیده‌هایی که در فصل بهار اتفاق می‌افتند، به کار می‌رود. این واژه باید به صورت مستقل و صحیح نوشته شود و نیازی به تغییر در حروف آن نیست. در استفاده از این کلمه در جملات، بسته به ساختار جمله، باید از نقطه‌گذاری مناسب (مانند ویرگول، نقطه یا علامت سوال) بهره برد.

لغت نامه دهخدا

نوبهاری. [ ن َ / نُو ب َ ] ( ص نسبی ) منسوب به نوبهار. رجوع به نوبهار شود

فرهنگ معین

( ~. ) ۱ - (ص نسب. ) منسوب به نو - بهار. ۲ - (اِ. ) نام نوایی از موسیقی.

فرهنگ عمید

۱. مربوط به نوبهار.
۲. (اسم، صفت نسبی ) (موسیقی ) لحنی از سی لحن باربد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) منسوب به نوبهار: ۱- مربوط به نوبهار ۲- ( اسم ) نوایی است از موسیقی قدیم.

ویکی واژه

منسوب به نو - بهار.
نام نوایی از موسیقی.

جملاتی از کلمه نوبهاری

رسان ای خوش نسیم نوبهاری حدیثم عرضه دار از روی یاری
هزاران چشمهٔ معنی تو داری شده ریزان چو ابر نوبهاری
نگرید هیچکس در عهد جودش مگر در باغ ابر نوبهاری
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم