نحوست

از نحوست هر زمانی دشمنانت را نفیر وز سعادت هر زمانی دوستانت را نقر

سعادتی به همه عمر اتفاق افتاد نحوستی به عوض در برابر استادش

حربهٔ اقبال گیر ساز ز طبعش فسان شو ز نحوست بری کن به سعادت مکان

نام تو اوراق سعادت نبشت جاه تو الواح نحوست سترد

بگذر ز سعادت و نحوست که مرا ناهید به غمزه کشت و مریخ به قهر

دامن همت چنان در سطح هفتم چرخ کش کز غبار هر نحوست روی کیوان بستری