کلمه نانوشته یک واژه مرکب در زبان فارسی است که از دو بخش نا و نوشته تشکیل شده است. این واژه به معنای چیزی است که هنوز نوشته نشده یا متنی که به تحریر درنیامده است. این کلمه به صورت پیوسته نوشته می‌شود. این واژه یک اسم است و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول و یا در نقش‌های دستوری دیگر به کار رود. پیشوند نا به عنوان نفی‌کننده عمل می‌کند و مفهوم کلمه بعدی را معکوس می‌سازد. این واژه به معنای عمل نوشتن است و در این ترکیب به عنوان اسم به کار رفته است. می‌توان از این کلمه در جملات به شیوه‌های مختلف استفاده کرد. همچنین در متون ادبی و هنری نیز کاربرد فراوانی دارد.
نانوشته
لغت نامه دهخدا
این فصل خوش است لیکن از صفحه گل
بلبل همه نانوشته برمیخواند.ظهیر فاریابی.عذرا که نانوشته بخواند حدیث عشق
داند که آب دیده وامق رسالت است.سعدی.
فرهنگ فارسی
جملاتی از کلمه نانوشته
هم قصهٔ نانموده دانی هم نامهٔ نانوشته خوانی
نانوشته حرف می خوانیم ما این کتاب نیک می دانیم ما
آیات قضا نارسیده بینی احکام قدر نانوشته خوانی
