مقاصد به معنای اهداف یا آرمانهایی است که افراد یا سازمانها برای دستیابی به آنها تلاش میکنند. این واژه میتواند در زمینههای مختلفی به کار رود و بسته به زمینه، معانی و کاربردهای متفاوتی داشته باشد.
در زندگی شخصی: افراد معمولاً اهدافی برای زندگی خود تعیین میکنند، مانند اهداف شغلی، تحصیلی، خانوادگی و اجتماعی. این اهداف میتوانند شامل پیشرفت در کار، تحصیل در رشتهای خاص، ایجاد خانواده یا مشارکت در فعالیتهای اجتماعی باشند.
در کسبوکار: در دنیای کسبوکار، مقاصد میتوانند شامل اهداف استراتژیک مانند افزایش فروش، گسترش بازار، بهبود کیفیت محصولات، یا ارتقاء خدمات مشتری باشند. سازمانها معمولاً برای دستیابی به این اهداف برنامهریزی و استراتژیهای خاصی را تدوین میکنند.
گردشگری: در صنعت گردشگری، این واژه به مکانهایی اشاره دارد که مسافران به منظور تفریح، استراحت یا کسب تجربههای جدید به آنجا سفر میکنند. این نقاط میتوانند شامل شهرها، کشورها، یا جاذبههای طبیعی و فرهنگی باشند.
آموزشی: در زمینه آموزش، مقاصد به اهداف یادگیری اشاره دارند که معلمان و دانشآموزان برای دستیابی به آنها تلاش میکنند. این اهداف میتوانند شامل یادگیری مهارتهای خاص، افزایش دانش در یک زمینه خاص، یا توسعه تفکر انتقادی باشند.
اجتماعی: در حوزه اجتماعی، این اهداف میتوانند شامل ارتقاء رفاه اجتماعی، کاهش فقر، یا حمایت از حقوق بشر باشند. این مقاصد معمولاً توسط سازمانهای غیردولتی و گروههای اجتماعی دنبال میشوند.
مقاصد. [ م َ ص ِ ] ( ع اِ ) ج ِ مَقصِد. ( اقرب الموارد ). ج ِ مَقصَد و مَقصِد. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مقصد شود. || اراده ها و مقصودها. آرزوها. آهنگها و عزیمت ها. ( از ناظم الاطباء ): روزی پای در رکاب سیر آورده بود و عنان عزیمت به مقصدی از مقاصد برتافته به کنار دیهی رسید. ( مرزبان نامه چ قزوینی ص 53 ). هر کس با حصول مقاصد و مطالب و نجاح آمال و مآرب بازگشتند. ( جهانگشای جوینی چ قزوینی ج 1 ص 156 ). از مقاصد معتبره یکی طلب علم است، چنانکه در خبر است که... ( مصباح الهدایة چ همایی ص 264 ).
- مقاصدالشرعیه؛ هدفها و مقصدهای شرعی و آن بر دو قسم است: یکی مقاصد اصلیه و دیگر مقاصدتابعه. مقاصد اصلیه ضروریات معتبره در هر ملتی است و مقاصد تابعه مصالح مکلف در آن رعایت شده است، مانند تمتعات از مباحات. ( از فرهنگ علوم نقلی دکتر سجادی ).
- مقاصد خمسه؛ ( اصطلاح فقه ) نفس، دین، عقل، نسب و مال است که ضروریات خمس هم نامند. ( فرهنگ علوم نقلی تألیف سجادی ).
|| سعیهاو جهدها. || سعایتها. || فکرها. اندیشه ها. || خواهشها. || عذرها و حیله ها. ( از ناظم الاطباء ).
(مَ ص ) [ ع. ] (اِ. ) جِ مقصد.
جمع مقصد
( اسم ) ۱ - جمع مقصد جاهای قصد. ۲ - جمع مقصود مراد ها: [ در همه حال اهم مطالب و اعظم مقاصد و مارب تقویت دین... و احراز فضیلت جهاد با زمره ضلال و فساد و عبده اصنام میدانست ] ( ظفر نامه یزدی. چا. امیرکبیر ۳۶۵:۲ )
مقاصد (المقاصد). مَقاصِد (المَقاصِد)
تألیف سعدالدین مسعود تفتازانی، کتابی به عربی، در کلام. این اثر که در ۷۸۴ق در سمرقند تألیف یافته، با ساختاری مشابه با کتاب المواقفِ استادش عضدالدین ایجی در شش مقصد تدوین شده است: مقدمات در موضوع و مبادی علم کلام؛ امور عامه؛ اعراض؛ جواهر؛ الهیات؛ سمعیات در معاد و نبوّت و امامت. او در این اثر، افزون بر استفاده از آثار ایجی، از آثار گوناگون فخر رازی و ابن سینا مانند المحصّل، المطالب العالیه، الشفاء، الاشارات بهرۀ بسیار برده است. تفتازانی خود در ۷۹۱ق، شرحی جامع بر این اثر نوشت. دیگران نیز شرح هایی بر آن نوشته اند. چاپ انتقادی و شرح آن به اهتمام عبدالرحمان عمیره در ۵ جلد به چاپ رسیده است (۱۹۸۹).
جِ مقصد.